12
Według
Bakera
nauczyciele
powinni
stosowad
trzy
zasady
wobec
niezaangażowanych w czytanie uczniów:
1.
Dostarczad uczniom materiał do czytania, który byłby zarówno łatwy, jak
i ciekawy i podnosił ich kompetencje czytelnicze.
2.
Wzmacniad u uczniów poczucie samodzielności poprzez zachęcanie ich do
wyboru książek zgodnych z ich osobistymi zainteresowaniami.
3.
Wspierad uczniów w ich umiejętnościach komunikacyjnych, umożliwiając
dyskusję z kolegami na temat przeczytanych przez nich książek (Baker et al.,
2000:10)
Krashen wyraża podobne opinie:
„Problemem w edukacji językowej jest mylenie przyczyny ze skutkiem. Wpierw
rozwijamy umiejętności językowe a potem wdrażamy te umiejętności w czytaniu
i pisaniu. Ale ludzki mózg nie funkcjonuje w ten sposób. Najistotniejsze dla rozwoju
umiejętności językowych jest czytanie ze zrozumieniem i czytanie informacji nas
interesujących”.
Umożliwianie uczniom wyboru i czytania tekstów, które są im bliskie i są dla
nich istotne jest podstawowym czynnikiem programów promocji czytelnictwa.
Drugim czynnikiem jest wygospodarowanie czasu na czytanie w klasie, na czytanie
w czasie wolnym i na samodzielne czytanie z własnej woli. „Samodzielne czytanie
z własnej woli oznacza czytanie wtedy, kiedy przychodzi na to ochota czyli sięganie
po książkę dla przyjemności. Samodzielne czytanie z własnej woli wiąże się ściśle
z rozwijaniem umiejętności uczenia się i oznacza uczenie się czytania poprzez
czytanie”. Otoczenie pełne książek oraz nauczyciele i bibliotekarze pełniący rolę
wzorów czytelniczych to dwa podstawowe czynniki, które motywują uczniów do
osiągania stanu samodzielnego czytania z własnej woli.
